Matka Boska została szczególnie umiłowana przez lud polski. Jest Ona bohaterką wielu ludowych legend, podań i apokryfów. Pomimo swojej boskości i tego, że znajduje się najbliżej Boga jest także zwyczajna i ludzka. Dla każdego jest prawdziwą Matką, która nikogo nie zostawia bez opieki i wyprosi wiele łask u Najwyższego. Sprawuje Ona opiekę nad granicznymi momentami cyklu wegetacyjnego.
Matka Boska Jagodna, Panienka Maryja,
Która owocnym, rodnym drzewom sprzyja
Chodzi po sadzie kwitnącym i śpiewa
Pocałunkami budzi wiosnę i drzewa.
Nocą wieśniaczki jej śpiew słyszą we śnie,
Wieść, aby jagód nie jadły przedwcześnie,
Każda jagodę z ust matce odjęta
Da zmarłym dziatkom Panna w jagód święto…
Leopold Staff[1]
2 lipca obchodzone jest święto Matki Boskiej Jagodnej. Jak głosi legenda Maryja, gdy tylko usłyszała, że jej krewa Elżbieta jest w stanie błogosławionym, od razu pospieszyła jej z pomocą. Droga była ciężka i długa. Wędrując przez wiele dni, idąc przez lasy i pustkowia Najświętsza Panienka jadła jedynie jagody. Dlatego właśnie w tradycji ludowej w tym dniu obowiązywał zakaz zbioru jagód, jeżyn, porzeczek i malin, aby Matka Boska mogła się nimi pożywić[2].
Najświętsza Panienka jest również patronką kobiet, które straciły dzieci, gdyż wierzono, że jeśli będzie się przestrzegało terminów jedzenia owoców to Matka Boska wyprosi łaski posiadania potomstwa u Boga, a także zaopiekuje się zmarłymi dziećmi[3]. Tych co nie bali się zakazów i w początkowych dniach lipca skusili się na jagody, jeżyny, porzeczki czy maliny byli narażenie na pokąsanie przez żmije i pająki[4].
Bibliografia:
[1] B. Ogrodowska, Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne, Warszawa 2004, s. 216.
[2] T. Mędzelowski, Patronka jagód leśnych i ogrodowych, „Dziennik Polski. Dziennik Tarnowski”, 26-27 czerwca 2010, s. B4, pdf: Mędzelowski Tadeusz, Patornka jagód leśnych i ogrodowych.pdf (wsb-nlu.edu.pl).
[3] B. Ogrodowska, Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne, Warszawa 2004, s. 214-216.
[4] A. Kardaś, Rośliny i ich symbolika w polskich obrzędach i obyczajach religijno-ludowych (wybór), [w:] Symbol – znak – przesłanie. Symbolika roślin, red. J. Marecki, L. Rotter, Kraków 2010, s. 73.