W dniu 2 lipca 2011 r. w siedzibie Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu – na terenie skansenu odbyło się uroczyste podpisanie umowy pomiędzy Województwem Mazowieckim reprezentowanym przez Adama Struzika – Marszałka Województwa Mazowieckiego oraz Janinę Orzełowską – Członka Zarządu Województwa Mazowieckiego a Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu reprezentowanym przez Jana Rzeszotarskiego – Dyrektora MWM w Sierpcu przy kontrasygnacie Anny Solki – Głównej Księgowej MWM w Sierpcu o dofinansowanie projektu „Budowa Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Priorytetu VI „Wykorzystanie walorów naturalnych i kulturowych dla rozwoju turystyki i rekreacji” Działania 6.2 „TURYSTYKA” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013.
Nadrzędną misją Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu jest gromadzenie i ochrona zabytków kultury ludowej. Na pięknie usytuowanym terenie zajmującym ponad 60 ha zgromadzono ponad 80 drewnianych budynków z regionu Mazowsza Północno-Zachodniego, zrekonstruowano 9 obiektów, a na miejscu zrujnowanego dworu postawiono nowy budynek, nawiązujący wyglądem, stylem i architekturą do typowych XIX – wiecznych dworów mazowieckich. Obecnie trwają prace zmierzające do translokacji kolejnego dworu, oraz chałupy z Zakrzewa Kościelnego, której zestawienie będzie pierwszym etapem odtworzenia planowanej wsi ulicówki.
W tym historycznym, sukcesywnie uzupełnianym o kolejne obiekty sąsiedztwie, planowana jest budowa Centrum Kulturalno-Rekreacyjnego, które zarówno stylem, jak i architekturą nawiązywać będzie do budynków znajdujących się na terenie skansenu.
Powstanie Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego z bazą noclegowo – konferencyjną na terenie Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu stanowi niezmiernie ważne przedsięwzięcie, zarówno w odniesieniu do Muzeum, jak i w perspektywie przyszłych korzyści gminy, powiatu sierpeckiego oraz całego regionu Mazowsza. Realizacja inwestycji służyć będzie rozszerzeniu oferty kulturowej i wzrostowi jej dostępności dla osób spoza regionu. Pozytywnie wpłynie także na rozwój gospodarczy i przyczyni się do zmniejszenia stopy bezrobocia.
Opis obiektów wchodzących w skład Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego
Centrum Kulturalno – Rekreacyjne zostanie wzniesione na pięknym, terenie o dużych walorach przyrodniczych, w bezpośrednim sąsiedztwie doliny rzeki Skrwy, a tym samym będzie oddalone od miejskiego zgiełku. Dogodna lokalizacja w połączeniu z nowoczesnym wyposażeniem oraz kameralną atmosferą sprawi, że planowana inwestycja stanowić będzie idealne miejsce do wypoczynku. Autorzy dokumentacji projektowej zostali wyłonieni w drodze konkursu zorganizowanego przy udziale Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział w Warszawie. Podczas porównania zgłoszonych do konkursu prac poszukiwano optymalnego rozwiązania projektowego korespondującego ze specyfiką skansenu. W postępowaniu konkursowym wyłoniono zwycięzców – konsorcjum firm: pracownia projektowa Consultor Sp. z o.o z Poznania i Pracowni Chilli Anity Horowskiej z Tarnowa Podgórnego. Wynikający z opracowanego projektu układ funkcjonalny i forma architektoniczna budynku w maksymalny sposób wykorzystuje walory estetyczno-przyrodnicze terenu oraz budynków zlokalizowanych w najbliższym sąsiedztwie.
Planowany obiekt składać będzie się z trzech członów funkcjonalnych: części hotelowej, części widowiskowo – konferencyjnej oraz części rekreacyjno – rozrywkowej. Powierzchnia zabudowy wynosić będzie 3 511,7 m2, natomiast powierzchnia całkowita – 11 134, 5 m2. Łączna powierzchnia użytkowa wynosić będzie – 8 130,88 m2, kubatura – 51 692 m3. W wizualizacji projektowej na pierwszy plan wysuwa się nawiązanie do czynników, które od zawsze były obecne w świecie ludzi żyjących w bliskości z naturą, a więc również w kulturze i sztuce ludowej: ognia, wody i sacrum.
Zaprojektowany zespół obiektów składa się z pięciu części. Trzy z nich są elementami dominującymi nawiązującymi swoim kształtem do kształtów dawnych wiejskich stodół .Budynki te zostaną połączone zielonymi skarpami, które, w zestawieniu z zachowaną i nowo wprowadzoną roślinnością, stanowić będą naturalne przedłużenie lasu oraz terenu skansenu. Porośnięte trawą tarasy spełnią również funkcję naturalnego zamaskowania części pomieszczeń budynków, umożliwiając tym samym optyczną redukcję ich kubatury i dostosowanie do skali zastanych zabudowań. Cały układ zaprojektowano w ten sposób, aby kalenice tworzyły kąt prosty względem drogi dojazdowej, a jednocześnie były nieco obrócone wobec budynków znajdujących się w sąsiedztwie. W efekcie powstało subtelne domknięcie urbanistyczne całego układu przestrzennego tej części skansenu od strony dojścia do projektowanego budynku.
Według założeń projektowych wszystkie budynki wchodzące w skład zespołu zyskają identyczną formę, a elementem urozmaicającym całość będzie wykorzystanie do pokrycia elewacji i dachów odmiennych materiałów wykończeniowych, nawiązujących do budulca użytego w sąsiednich obiektach skansenu (drewna, łupka kamiennego i cegły). Ponadto surowce zastosowane na ścianach zostały powtórzone na elementach pokrycia dachu. Zielone skarpy tworzą tarasy dostępne zarówno z forum jak i z wyższych kondygnacji. Otoczenie lasu sprawia, że tworzą naturalne miejsce do odpoczynku znajdujące się w odpowiedniej bliskości obiektu, a jednocześnie odizolowane od ruchu na dziedzińcu.
Pod względem urbanistycznym Centrum Kulturalno – Rekreacyjne będzie stanowić swoiste domknięcie układu przestrzennego skansenu. Będzie to możliwe także dzięki wyodrębnieniu placu – forum integrującego życie zespołu i stanowiącego miejsce imprez plenerowych. Plac ten będzie wyraźnym nawiązaniem do istniejącego niegdyś w granicach każdego domostwa podwórza oraz głównego placu wsi, gdzie koncentrowało się życie lokalnej społeczności. Zauważalny podział architektoniczny budynku ma swoje odzwierciedlenie w rozmieszczeniu bloków funkcjonalnych. W efekcie uzyskano klarowność przestrzenną i jednoznaczność funkcjonalną obiektu.
Główny budynek zespołu będzie umiejscowiony wokół dwóch miejsc kojarzonych z ogniem – kominków, będących synonimem domowych pieców, ciepła i gościnności. Przeszklone elewacje budynku będą stanowić o otwartości tego miejsca, staną się zaproszeniem i oznaką przychylności skierowanej w kierunku odwiedzających. Będą jednocześnie otwierać budynek na jego naturalne otoczenie, które jest w tym wypadku nadrzędnym składnikiem aranżacji wnętrz. W budynku tym umiejscowiono hol główny wraz z restauracją. Hol spełni funkcję węzła komunikacyjnego – miejsca, umożliwiającego dostęp do poszczególnych stref funkcjonalnych obiektu, a także części hotelowo – basenowej i rekreacyjnej (budynek „wody”) oraz sali widowiskowej (budynku „sacrum”).
Budynek „wody” usytuowany będzie po zachodniej stronie głównego obiektu i, podobnie jak on, będzie się otwierać na otaczającą naturę przeszklonymi elewacjami. Oba budynki połączone zostaną korytarzem biegnącym pod jedną ze skarp. W strefie wody zlokalizowane będą funkcje związane z tym żywiołem – kompleks basenów i saun, a także pokoje noclegowe, które pomieszczą około 150 gości. Cała strefa basenowa wraz z strefą saun będzie dostępna zarówno od strony holu, jak też bezpośrednio z pokoi hotelowych, bez konieczności przechodzenia przez strefę ogólnodostępną. Wszystkie funkcje tej strefy wzajemnie się przenikają, zapewniając gościom wygodę w wyborze atrakcji oraz w poruszaniu się po tej części obiektu. Do dyspozycji gości będą również elementy odnowy biologicznej. Ponadto w ramach kompleksu powstanie kręgielnia, bilard oraz siłownia. Obiekt w całości przystosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych. Kolejny z budynków wchodzących w skład Centrum nawiązywać będzie do odwiecznej potrzeby człowieka – pragnienia przeżywania szczęścia, odczuwania sacrum. Jego głównym elementem będzie sala widowiskowa, przez której szklaną ścianę roztaczać się będzie widok na las, stanowiący naturalną scenografię wydarzeń muzycznych. Widownia pomieści około 250 osób. Autorzy projektu przewidzieli możliwość oddzielenia tyłu estrady przy pomocy ściany akustycznej w celu poprawy akustyki podczas koncertu. Zapadnia zewnętrzna umożliwia komunikację związaną z obsługą sali (transport dekoracji, rekwizytów gastronomicznych, urządzeń technicznych, instrumentów). Powstanie sali koncertowo – konferencyjnej wraz z pomieszczeniem przeznaczonym dla tłumaczy oraz sceną pozwoli organizować sympozja i konferencje dla krajowych oraz zagranicznych korporacji, koncernów, grup naukowych i rządowych.
Reasumując, projekt budowy Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego zakłada wykorzystanie potencjału, jakim dysponuje Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Jego realizacja wpłynie na rozwój turystyki społecznej i biznesowej, wzrost liczby wizyt odbywanych przez klientów biznesowych, organizujących konferencje i kongresy. Powstały kompleks umożliwi również organizowanie pobytów integracyjnych i motywacyjnych. Na uwagę zasługuje fakt, iż uczestnikom kongresów i konferencji, a także osobom odbywającym podróże oficjalne Muzeum będzie mogło zaoferować atrakcyjny sposób spędzenia czasu po zakończonych zajęciach służbowych. Oferta dotyczyć będzie także aktywnych form regeneracji oraz rozrywek kulturalnych, umożliwi przygotowanie tematycznych ofert turystycznych dla placówek oświatowych oraz na indywidualne na życzenie nauczycieli, którzy zechcą przybliżyć uczniom historię dziedzictwa ziemi i wsi mazowieckiej. Nie ulega wątpliwości, iż planowane przedsięwzięcie przyczyni się do umocnienia pozycji Sierpca na mapie turystycznej nie tylko Mazowsza, ale także całego kraju. Projekt zakładający wzniesienie obiektów w ramach Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego to oferta skierowana w kierunku potrzeb szeroko pojmowanego odbiorcy. Podłożem dla inicjatywy jest niewątpliwie sam skansen, jego urokliwy klimat i sielska atmosfera.
Rozpoczęcie budowy centrum planowane jest na IV kwartał 2011 roku zaś zakończenie do 2014 roku.