Opis obiektów wchodzących w skład Centrum Kulturalno – Rekreacyjnego

Centrum Kulturalno – Rekreacyjne rozciąga się  na pięknym terenie o dużych walorach przyrodniczych, w bezpośrednim sąsiedztwie doliny rzeki Skrwy, a tym samym w znacznym oddaleniu od miejskiego zgiełku. Dogodna lokalizacja w połączeniu z nowoczesnym wyposażeniem oraz kameralną atmosferą sprawia, że  inwestycja stanowi  idealne miejsce do wypoczynku. Autorzy dokumentacji projektowej zostali wyłonieni w drodze konkursu zorganizowanego przy udziale Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział w Warszawie. Podczas porównania zgłoszonych do konkursu prac poszukiwano optymalnego rozwiązania projektowego korespondującego ze specyfiką skansenu. W postępowaniu konkursowym wyłoniono zwycięzców – konsorcjum firm: pracownia projektowa Consultor Sp. z o.o z Poznania i Pracowni Chilli Anity Horowskiej z Tarnowa Podgórnego. Wynikający z opracowanego projektu układ funkcjonalny i forma architektoniczna budynku w maksymalny sposób wykorzystują walory estetyczno-przyrodnicze terenu oraz budynków zlokalizowanych w najbliższym sąsiedztwie.

Planowany obiekt składa się z trzech członów funkcjonalnych: części hotelowej, części widowiskowo – konferencyjnej oraz części rekreacyjno – rozrywkowej. Powierzchnia zabudowy wynosi  3 511,7 m2, natomiast powierzchnia całkowita – 11 134, 5 m2. Łączna powierzchnia użytkowa wynosi 8 261,03 m2, kubatura – 51 692 m3.

Zespół obiektów składa się z pięciu części. Trzy z nich są elementami dominującymi nawiązującymi swoim kształtem do kształtów dawnych wiejskich stodół .Budynki te zostały połączone zielonymi skarpami, które, w zestawieniu z zachowaną i nowo wprowadzoną roślinnością, stanowią  naturalne przedłużenie lasu oraz terenu skansenu. Porośnięte trawą tarasy pełnią również funkcję naturalnego zamaskowania części pomieszczeń budynków, umożliwiając tym samym optyczną redukcję ich kubatury i dostosowanie do skali zastanych zabudowań. Cały układ zaprojektowano w ten sposób, aby kalenice tworzyły kąt prosty względem drogi dojazdowej, a jednocześnie były nieco obrócone wobec budynków znajdujących się w sąsiedztwie. W efekcie powstało subtelne domknięcie urbanistyczne całego układu przestrzennego tej części skansenu od strony dojścia do projektowanego budynku.

Zgodnie z  założeniami projektowymi wszystkie budynki wchodzące w skład zespołu zyskały identyczną formę, a elementem urozmaicającym całość jest wykorzystanie do pokrycia elewacji i dachów odmiennych materiałów wykończeniowych, nawiązujących do budulca użytego w sąsiednich obiektach skansenu (drewna, łupka kamiennego i cegły). Ponadto surowce zastosowane na ścianach zostały powtórzone na elementach pokrycia dachu. Zielone skarpy tworzą tarasy dostępne zarówno z forum jak i z wyższych kondygnacji. Otoczenie lasu sprawia, że tworzą naturalne miejsce do odpoczynku znajdujące się w odpowiedniej bliskości obiektu, a jednocześnie odizolowane od ruchu na dziedzińcu.

Pod względem urbanistycznym Centrum Kulturalno – Rekreacyjne  stanowi swoiste domknięcie układu przestrzennego skansenu. Stało się to możliwe także dzięki wyodrębnieniu placu – forum integrującego życie zespołu i stanowiącego miejsce imprez plenerowych. Plac ten jest wyraźnym nawiązaniem do istniejącego niegdyś w granicach każdego domostwa podwórza oraz głównego placu wsi, gdzie koncentrowało się życie lokalnej społeczności. Zauważalny podział architektoniczny budynku ma swoje odzwierciedlenie w rozmieszczeniu bloków funkcjonalnych. W efekcie uzyskano klarowność przestrzenną i jednoznaczność funkcjonalną obiektu.

Główny budynek zespołu został umiejscowiony wokół dwóch miejsc kojarzonych z ogniem – kominków, będących synonimem domowych pieców, ciepła i gościnności. Przeszklone elewacje budynku stanowią o otwartości tego miejsca, są zaproszeniem i oznaką przychylności skierowanej w kierunku odwiedzających. W budynku tym umiejscowiono hol główny wraz z restauracją. Hol spełni funkcję węzła komunikacyjnego – miejsca, umożliwiającego dostęp do poszczególnych stref funkcjonalnych obiektu, a także części hotelowo – basenowej i rekreacyjnej (budynek „wody”) oraz sali widowiskowej (budynku „sacrum”).

Budynek „wody” usytuowany będzie po zachodniej stronie głównego obiektu i, podobnie jak on, otwiera się na otaczającą naturę przeszklonymi elewacjami. Oba budynki połączone zostały korytarzem biegnącym pod jedną ze skarp. W strefie wody zlokalizowane są funkcje związane z tym żywiołem – kompleks basenów i saun, a także pokoje noclegowe, które pomieszczą około 150 gości. Cała strefa basenowa wraz z strefą saun będzie dostępna zarówno od strony holu, jak też bezpośrednio z pokoi hotelowych, bez konieczności przechodzenia przez strefę ogólnodostępną. Wszystkie funkcje tej strefy wzajemnie się przenikają, zapewniając gościom wygodę w wyborze atrakcji oraz w poruszaniu się po tej części obiektu. Do dyspozycji gości są również elementy odnowy biologicznej. Ponadto w ramach kompleksu powstała kręgielnia, bilard oraz siłownia. Obiekt w całości przystosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Głównym elementem trzeciego z budynków jest sala widowiskowa, przez której szklaną ścianę roztacza się widok na las, stanowiący naturalną scenografię wydarzeń muzycznych. Widownia pomieści około 250 osób. Autorzy projektu przewidzieli możliwość oddzielenia tyłu estrady przy pomocy ściany akustycznej w celu poprawy akustyki podczas koncertu. Zapadnia zewnętrzna umożliwia komunikację związaną z obsługą sali (transport dekoracji, rekwizytów gastronomicznych, urządzeń technicznych, instrumentów). Powstanie sali koncertowo – konferencyjnej wraz z pomieszczeniem przeznaczonymi dla tłumaczy oraz sceną pozwoli organizować sympozja i konferencje dla krajowych oraz zagranicznych korporacji, koncernów, grup naukowych i rządowych.

 

Wizualizacja Centrum Kulturalno-Rekreacyjnego