Święty Jan Nepomucen
Jan Nepomucen żył w XIV wieku. Urodził się w czeskiej miejscowości Pomuk (obecnie miasto nosi nazwę Nepomuk)[1]. W kościele katolickim wspomnienie świętego przypada 21 maja. Jest patronem spowiedników i dobrej spowiedzi, tonących oraz oręduje podczas powodzi[2].
Data święceń kapłańskich Jana nie jest dokładnie znana. Wiadomo jednak, że dość szybko awansował i został mianowany na wikariusza generalnego archidiecezji praskiej co czyniło go pełnomocnikiem arcybiskupa Jana z Janzenstein[3].
Ze śmiercią Jana związane są dwie legendy. Jedna z nich odnosi się do zatargu między królem Wacławem IV a arcybiskupem. Chodziło o nowo powołanego opata zakonu benedyktyńskiego w Kladrubach, którego władca nie chciał na tym stanowisku. Konflikt zaostrzyło nałożenie ekskomuniki na wicekanclerza królewskiego, który dopuścił się jawnego bluźnierstwa. Druga zaś głosi, że został skazany, gdyż nie chciał wyjawić tajemnicy spowiedzi Zofii Bawarskiej. Jednak w obu przypadkach koniec był taki sam. Po uwięzieniu duchowny został skatowany, a następnie wrzucony do rzeki Wełtawy[4].
Święty Jan Nepomucen najczęściej przedstawiany jest w sutannie, komży, birecie na głowie. Jego głowę otacza nimb z gwiazd a w ręku trzyma krzyż[5]. Kapliczki z figurą świętego stawiano zazwyczaj przy rzekach, aby chronić dane miejsce przed powodziami i utonięciami[6].
Muzeum Wsi Mazowieckiej w swoich zbiorach posiada rzeźby twórców ludowych przedstawiające wizerunek świętego Jana Nepomucena. Eksponaty można oglądać w Galerii rzeźby. Na terenie sierpeckiego skansenu stoi tez słup zwieńczony rzeźbiona postacią świętego. Znajduje się on nad samą Sierpienicą przy karczmie z Sochocina.
Święty Janie Nepomucki, Tyś jest Patron sławy ludzkiej,
Pomóż, pomóż w tej niewoli, boć mię serce bardzo boli.
Święty Praski męczenniku, Boga wierny miłośniku,
Podaj rękę ku pomocy, bom strapiony we dnie, w nocy.
Ciebie gwiazdy osławiły, gdy w Mołdawie zaświeciły,
Jaśnie Ciebie pokazały, boś był godzien takiej chwały.
Tyś obrońca wiary świętej, w cudach Bożych niepojętej;
Broń żywota, broń i sławy, bądź pomocą świętej sprawy.
Twoja sława z grobu słynie, kto Cię uczci, nie zaginie.
Ja do Ciebie ręce wznoszę, bym nie zginął, o to proszę[7].
Magdalena Kowalak
Bibliografia:
[1] Jan Nepomucen, Encyklopedia PWN, Warszawa 1997 s.129.
[2] Święty Jan Nepomucen, prezbiter i męczennik, Strona internetowa: .:ILG:. – Czytelnia: 21 maja – Św. Jan Nepomucen (brewiarz.pl), [dostęp: 12.05.2022].
[3] J. Hochleitner, Św. Jan Nepomucen jako katolicki bohater kulturowy, „Studia Ełckie” 2009, nr 11, s. 125.
[4] Ibidem, s. 125-127.
[5] Ibidem, s.132-135.
[6] Ibidem, s. 131-132.
[7]O. Kolberg, Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, Tom 27, Wrocław-Poznań 1964 ,s. 131.