Data: 10.04.2022 | Miejsce: Skansen | Typ wydarzenia: konkurs
Serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie Tradycyjna Palma wielkanocna! To znakomita okazja kontynuowania pięknej tradycji związanej z obchodami Świąt Wielkiej Nocy. Palmę można wykonać indywidualnie lub w zespole. Następnie wraz z kartą zgłoszenia należy dostarczyć do muzeum (skansen) – do budynku A (budynek kas od ul. Narutowicza) do sali A. Termin zgłoszeń upływa 4 kwietnia o godz.: 14.00. Informacje szczegółowe zawiera Regulamin konkursu. Można je również uzyskać pod numerem telefonu: 24 275 28 83, wew. 217.
Załączniki:
Regulamin konkursu – format pdf, wielkość 216 KB
Regulamin konkursu – format docx, wielkość 30 KB
Karta zgłoszeniowa – format pdf, wielkość 153 KB
A teraz garść przydatnych informacji…
Niezależnie od kraju czy regionu, najważniejszym elementem palmy była zielona gałązka. W przypadku, gdy Wielkanoc wypadała bardzo wczesną wiosną, trudno było o zielone gałązki, stad zwyczaj wstawiania ich do wody w Środę Popielcową. Wykorzystywano także rośliny wiecznie zielone takie jak borówki, barwinek czy gałązki sosny. W połowie XIX w. zielone gałązki zaczęto ozdabiać kwiatkami wykonanymi z bibułki lub krepiny. Wygląd palmy różnił się w zależności od regionu Polski, a w przypadku historycznego Mazowsza, nawet w samym regionie. Na Mazowszu północnozachodnim (Płockim) składnikami palm były: trzcina wodna, borówki (obecnie pod ochroną!), bazie wierzbowe, a także drobne bibułkowe kwiatki w jasnych kolorach (biały, błękitny, bladoróżowy). Wszystkie składniki układano w bukiet, a rękojeść owijano spiralnie paskiem bibuły karbowanej z ponacinaną jedną krawędzią. Wysokość palmy nie przekraczała pół metra. Na wschodnim Mazowszu palma składała się z wierzbowych witek, przybranych zielonymi gałązkami najpierw borówek a później barwinka lub bukszpanu, widłaku (obecnie pod ochroną!), oleandra i korowych kwiatków z bibułki. W okolicach Wysokiego Mazowieckiego czy Zambrowa palmą była gałązka maliny, porzeczki lub wierzby ozdobiona wstążeczką. Na Kurpiach po II wojnie światowej zaczęto wykonywać palmy długie liczące półtora i więcej metrów. Długi kij oplatano gałązkami sosny i ozdabiano borówkami, baziami, wielobarwnymi bibułowymi kwiatami oraz wstążeczkami. Po poświeceniu w kościele i obniesieniu w procesji kościelnej palma nabierała magicznej mocy i służyła człowiekowi przez cały rok.